Καθημερινά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια πληθώρα δυσκολιών, τις οποίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε κατάματα. Δυσκολίες, που άμα δεν τις διαχειριστούμε άμεσα, συσσωρεύονται και διαρρηγνύουν την ψυχική μας ανθεκτικότητα! Μια δεξιότητα, απαραίτητη για την ορθή διευθέτηση των ζητημάτων μας, η οποία επιτάσσει τη θέσπιση του προβλήματος στην ρεαλιστική του βάση, τη συνειδητοποίηση τυχών λαθών μας και την απόφασή μας να μην τα επαναλάβουμε.
Όπως γίνεται αντιληπτό, η ψυχική ανθεκτικότητα είναι ένα εν δυνάμει χαρακτηριστικό μας, το οποίο οφείλουμε να καλλιεργούμε αέναα για να βγαίνουμε πιο δυνατοί κι αλώβητοι από δυσμενείς καταστάσεις.
Το εύλογο, βέβαια, ερώτημα, το οποίο προκύπτει εδώ, είναι πως μπορούμε πρακτικά να αναπτύξουμε την ψυχική μας ανθεκτικότητα!
Πρώτον, χρειάζεται να δοκιμάζουμε συνεχώς νέα πράγματα, που μας εξελίσσουν! Πράγματα, που μας βγάζουν έξω από τη ζώνη άνεσής μας! Με λίγα λόγια, πρέπει να κάνουμε πράγματα, τα οποία αποτελούν για εμάς, προκλήσεις, ώστε να συνηθίσουμε στην ιδέα πως είμαστε ανεπαρκείς σε αυτά, να το αποδεχτούμε και να το αλλάξουμε, δουλεύοντας πάνω σε αυτά τα αδύναμα σημεία μας.
Δεύτερον, χρειάζεται να καταγράφουμε λεπτομερώς το θέμα, το οποίο μας ταλανίζει, να το αποδομούμε, να καταλαβαίνουμε, γιατί προέκυψε και να γράφουμε τι μπορούμε να κάνουμε με τα δεδομένα και τις δεξιότητες, που έχουμε τη δεδομένη στιγμή! Σημαντικό είναι να πούμε σε αυτό το σημείο πως σε περίπτωση που δυσκολευόμαστε να βρούμε λύσεις, μπορούμε να ανατρέξουμε στο ημερολόγιο μας για να δούμε πως αντιμετωπίσαμε στο παρελθόν, παρόμοιες καταστάσεις.
Τρίτον, χρειάζεται κάθε μέρα να κοιμόμαστε τουλάχιστον 7-8 ώρες για να είμαστε ξεκούραστοι και λειτουργικοί να διαχειριστούμε οποιαδήποτε πρόκληση!
Τέταρτον, χρειάζεται να εντάξουμε στη ζωή μας σε καθημερινή βάση κιόλας, τη σωματική άσκηση και τον διαλογισμό, ώστε να εξασκηθούμε στο να υπερβαίνουμε τα σωματικά, αλλά και τα νοητικά μας εμπόδια! Πρέπει να μάθουμε να υπομένουμε και να αγωνιζόμαστε, προκειμένου να πετυχαίνουμε τους στόχους μας.
Πέμπτον, χρειάζεται να τρώμε υγιεινά, ώστε να έχουμε συγκροτημένη σκέψη και να λαμβάνουμε τις σωστές αποφάσεις για εμάς!
Έκτον, χρειάζεται να ορίζουμε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, στο οποίο θα μπορούμε να κλάψουμε, να στενοχωρηθούμε και να ξεσπάσουμε, ώστε μετά να είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε το θέμα μας.
Με λίγα λόγια, πρέπει να συμφιλιωνόμαστε με τις δυσκολίες, να επωμιζόμαστε την ευθύνη, που μας αντιστοιχεί, να επικεντρωνόμαστε σε όλα αυτά που περνάνε από το χέρι μας και να δράττουμε αναλόγως! Και το κυριότερο, άμα νιώσουμε πως δεν τα καταφέρνουμε μόνοι μας, να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας!
Κάθε φορά που δεν αντιμετωπίζουμε ένα θέμα, θα επανέρχεται στο προσκήνιο, μέχρι να πάρουμε το μάθημα και να αλλάξουμε τον τρόπο δράσης μας! Κάθε φορά θα μας καλεί η ζωή να πάμε στην επόμενη πίστα! Ας «ακούσουμε» τη ζωή, ας ακολουθήσουμε την ροή, αλλιώς θα αναγκαστούμε να περάσουμε όλες μαζί τις δυσκολίες, κάτι που πιθανώς, θα μας κάνει να παραλύσουμε και να καταρρεύσουμε!